آنتونی آلبانیز، نخست‌وزیر منتخب استرالیا، قول داد با ‌عنوان رهبر اولین دولت حزب کارگر در یک دهه اخیر، کشور را متحد کند.

او در سخنرانی جشن پیروزی‌ در انتخابات گفت: «خواست هر پدر و مادری برای نسل بعدی بیش از آنی است که خود داشت. مادرم آرزوی زندگی بهتری را برای من داشت و من امیدوارم روند زندگی من الهام‌بخش استرالیایی‌ها برای رسیدن به آرزوهایشان باشد.»

حزب کارگر در طول مبارزه‌های انتخاباتی وعده‌هایی داد که به باور او می‌تواند به رای‌دهندگان در رسیدن به آرزوهایشان کمک کند.

این حزب اصرار دارد که افزایش هزینه باعث تقویت رشد اقتصادی کشور خواهد شد و چشم‌اندازی برای تقویت تولیدهای داخلی تعیین کرده است.

حزب کارگر گفت با کسب‌وکارها، برای سرمایه‌گذاری در تولید و انرژی‌های تجدید‌پذیر به منظور ایجاد مشاغل بیشتر در استرالیا همکاری خواهد کرد و قول داد صندوق بازسازی ملی ۱۵ میلیارد دلاری ایجاد کند.

این حزب برای متعادل کردن بودجه نیز اقدام‌های درآمدزایی، ازجمله مقابله با تن ندادن شرکت‌های چندملیتی به پرداخت مالیات معرفی کرد.

همچنین اعلام کرد نهاد خدمات دولتی استرالیا را موظف می‌کند تا به‌جای استفاده از مشاوران و پیمانکاران، استخدام کارمندان دولت را افزایش دهد.

این حزب همچنین قول داد مجموعه اعتبارهای طرح‌های کمک‌هزینه‌ محلی و منطقه‌ای را کاهش دهد.

اما آقای آلبانیز به بهبود بخش مراقبت، ازجمله مراقبت از کودکان، مراقبت از سالمندان و اجرای طرح ملی بیمه اجتماعی (مدیکر) در کشور توجه ویژه‌ای داشت.

حزب کارگر قول داد مراجعه به پزشکان را آسان‌تر کند و ۵۰ درمانگاه مراقبت‌های اضطراری ایجاد کند؛ یعنی به مراکز پزشکی برای افزایش ساعت‌های کاری و گستره درمان، کمک‌هزینه پرداخت کند تا بیماران دچار جراحت‌ها و بیماری‌های جزئی به بخش اورژانس نروند.

خدمات مراقبت از کودکان ارزان‌تر می‌شود و به والدین شاغل، این امکان را می‌دهد تا به کار و حرفه خود ادامه دهند. کتی گالاگر، سخنگوی امور مالی حزب کارگر، قبول دارد شاید این طرح پرهزینه باشد، اما تاکید کرد بازگرداندن والدین بیشتری به بازار کار، به تقویت رشد اقتصادی منجر خواهد شد.

حزب کارگر همچنین قول داد مانند ائتلاف اسکات موریسون، یارانه مراقبت از کودکان برای خانواده‌های دارای دو یا چند فرزند را ۳۰ درصد افزایش دهد و درعین‌حال این یارانه را به خانواده‌های دارای یک فرزند نیازمند مراقبت نیز توسعه دهد. این حزب همچنین گفت دریافت یارانه‌ها را به خانواده‌هایی با وضعیت مالی بهتر نیز تعمیم خواهد داد.

در مورد مسکن هم مقام‌ها قول دادند طی پنج سال ۲۰ هزار مسکن اجتماعی، با استفاده از بودجه صندوق آتی مسکن استرالیا بسازند.

اما در سطح جهانی، چشمگیرترین تفاوت بین حزب کارگر و ائتلاف مخالف آن، اعتبار زیست‌محیطی این حزب است که مایه شادمانی کنشگران است.

آقای موریسون که به حمایت از استخراج زغال‌سنگ شهرت دارد، یک‌بار تکه‌ای زغال‌سنگ را با خود به مجلس آورده بود و از تعهد به توقف استفاده از سوخت‌های فسیلی خودداری کرد.

 محققان بعد از آتش‌سوزی‌های ویرانگر ۲۰۲۰-۲۰۱۹ در جنگل‌ها، دولت او را به «غفلت عمدی در امور اقلیمی» و کوتاهی در حفاظت از تنوع زیستی متهم کردند.

حزب کارگر برای کاهش ۴۳ درصدی گازهای گلخانه‌ای تا سال ۲۰۳۰ هدف‌گذاری کرده است که مورد حمایت گروه‌های کسب‌وکار است، اما هواداران محیط زیست می‌گویند این رقم را باید به ۶۰ تا ۷۵ درصد نزدیک کرد.

آلبانیزی می‌خواهد ۲۰ میلیارد دلار برای عملیات ارتقای ضروری و سریع شبکه کشوری برق به انرژی تجدید‌پذیر، هزینه کند.

محدودیت‌های آلایندگی بزرگ‌ترین آلایندگان صنعتی هم تشدید خواهد شد.

این حزب هم‌چنین وعده داد به صادرات گوسفند زنده پایان دهد، تجارتی رو به افول که مشخص شده است طی آن گوسفندها خیلی آزار می‌بینند.

دولت جدید برای پایبندی به تمام این قول‌ها زیر ذره‌بین خواهد بود.

بعد از اعلام نتیجه انتخابات که نشانگر رشد آرای سبزها و مستقل‌ها نیز بود، تانیا پلیبرسک، قائم‌مقام پیشین حزب کارگر، گفت اکنون پیام رای‌دهندگان در مورد اقدام‌های اقلیمی روشن است.

بیل مک‌کیبن، از هواداران محیط‌زیست هم در توییتر نوشت: «در انتخاباتی که نبرد تا حد زیادی حول محور اقلیم بود، استرالیا نخست‌وزیری را که زمانی تکه‌ای زغال به مجلس آورده بود از دور خارج کرد.»

«این انتخابات پیروزی بزرگی برای سبزها و کنشگرانی بود که دهه‌ها مبارزه کرده‌اند و جهان هم به آن اهمیت خواهد داد.»